Jaisalmer en Jaipur

Het verbaast ons nog steeds hoe veel je kan zien en meemaken op zo'n korte tijd, de kans dat deze blog heel lang gaat zijn is groot dus hier is een samenvatting voor degene die dat niet zien zitten:
Jodhpur: eerste olifant gezien
Jaisalmer: super stadje, fijne sfeer
Camelsafari: zalig!!
Jaipur: iets minder

Voor degene die het volledige verslag willen, here we go ;-)

Na onze laatste blog, hebben we onderweg naar het hotel onze eerste olifant gezien. Ongelooflijk om te zien hoe zo'n groot en machtig dier door de kleine straatjes van Jodhpur kan lopen. Heel gekke ervaring!

Jaisalmer was helemaal anders dan Jodhpur. We begrijpen nog steeds niet waarom iedereen zo waarschuwt voor die stad! De mensen zijn er vriendelijk en kunnen tegen een grapje (Steven had zijn 'don't wast water, shower with a friend' t-shirt aan en dat vonden ze ongelooflijk grappig, voor één keer was hij populairder als mij).
Ok, ze doen hun best om iets te verkopen maar niet op een irritante manier. Of misschien begrijpen wij ondertussen beter hoe we er mee om moeten gaan...
Anyway, we waren alle twee gek van deze stad. Nog eens even een vakantiegevoel.
Tegen de avond zijn we naar een vroeger waterreservoir gewandeld waar we als echte toeristen (de Indiërs deden het ook hoor) een waterfiets gehuurd hebben en hebben zo de tempeltjes op het water bekeken. Zo belachelijk ma zo leuk!!

En het echte avontuur moest nog beginnen! De dag daarna zijn we om 7u30 opgepikt door een jeep om op kamelensafari te gaan! Het is ongelooflijk om midden in de woestijn (al is de woestijn momenteel in India wel heel groen dankzij de moesson die net gepasseerd is) te beseffen dat je op een kameel zit! En daarmee naar de zandduinen trekt!
De magie vergrootte nog toen we na enige tijd rijden, stopte voor de lunch en de gids naast onze deken een kampvuurtje maakte om daar op te kopen! (ok, wel met water van een rivier dus dat was even paniek maar we zijn ok ;-) )
Daarna weer de kameel op, luisteren naar de wind, het lied van de gids, de scheten van de kamelen (en helaas het gebrom van windmolens) en genieten van de dieren die je passeert, het uitzicht en het geschommel van de kameel (al had Steven het hier iets moeilijker mee).
In de zandduinen aangekomen het kamp opgezet (lees: een deken opengelegd en de kamelen afgezadeld), genoten van een mooie zonsondergang (al werd hij iets minder mooi dankzij de windmolens maar windenergie is een positieve zaak dus we klagen ni), samen eten gemaakt (ik het chapati (soort brood) leren maken) en bij schemering gegeten.
De nacht hebben we dan ook op die zandduin doorgebracht, onder een prachtige sterrenhemel! Ongelooflijke avond!
Iets specifieker: ons bed werd opgemaakt op een zandduin en bestond uit één deken om op te liggen, één om onder te liggen en één kussen... Best frisjes 's nachts maar dicht bij elkaar lukte het wel!
Mooie ervaring (al waren er ook mindere punten, maar die zijn niet zo belangrijk :-) )

Onderweg naar Jaipur zijn we terecht gekomen in een echt Indische situatie. Een last-minute plaatsje op de bus zorgde er voor dat we terecht kwamen om de achterste bank van de bus. Op deze bank (gemaakt voor max. 5 man) zaten met ons inclusief 7 volwassenen. Lekker krap dus. Alsof dat nog niet genoeg was, zaten ook de andere banken veel te vol en zat zelfs heel de grond vol. De bus zat echt stampvol! Dit is natuurlijk hilarisch als je er achteraf op terug kijkt maar op dat moment was het even balen, wetende dat wij 12 uur op die bus gezeten hebben en dus geen oog dicht gedaan hebben (vooral Steven niet). Maar ondertussen vinden we het een typisch verhaal dat heel goed bij India past.

Misschien is het juist omdat we zo weinig geslapen hebben of omdat we al te veel gezien hebben de voorbije dagen maar Jaipur ligt ons iets minder. De stad is hectisch, vuil, rumoerig en eigenlijk is er niet zo heel veel te zien. We hebben dan ook besloten om onszelf even rust te gunnen, Delhi even over te slagen en morgen ineens naar het Noorden te trekken om een paar dagen rust te nemen in de bergen. Een mens kan maar een bepaald aantal forten en paleizen aan op zo'n korte tijd en wij zijn op onze limiet ;-)
Dus de volgende dagen zitten we in Shimla (een dorpje richting Himalaja) en Manali (het hippiedorp van het Noorden).

Fair is fair, we hebben wel enkele mooie dingen gezien in Jaipur. Jantar Mantar was wel knap om zien. Hier zijn oude astrologische toestellen (lees: gebouwen) bij elkaar tentoongesteld. Deze massieve, uit cement vervaardigde dingen, zouden de seizoenen moeten voorspellen, het weer voorspellen, informatie geven over de sterrenbeelden,... Knap om zien...
En als je je best doet om al het vuil en de drukte weg te denken zijn er best veel mooie gebouwen in de roze stad, alleen jammer dat je ze amper ziet.
Een mooie zaak in Jaipur is dat ze een Mc Donalds hebben! Ondanks het feit dat ook dat eten aangepast is aan de smaken van de Indiërs was het leuk om nog eens frietjes te eten! Ja, al na 2 weken...


Leuke weetjes:
- een vuilbak is een vreemd begrip voor een Indiër, afval gooi je aan de kant van de weg en de koeien ruimen het wel op.
- iedereen weet dat er in India veel koeien rondlopen op de straat, maar wat je hier nog meer ziet, zijn straathonden, massa's!
- de reclamespotjes hier zijn hilarisch: creme om je oksel wit te houden of in het algemeen je huid lichter te maken
- een huidspecialist kost hier zo'n 200rs (ruim gerekent, zo'n 3euro). Geen zorgen, de uitslag is ondertussen volledig weg dankzij de wonderpillen van de dokter
- truc van de Indiërs om een biertje te krijgen: in Jodhpur kom je een man tegen die al lachend zegt, als ik je in Jaisalmer zie, trakteer je me op een biertje, aangezien je denkt dat je die man nooit meer terug ziet, stem je in en denk je in jezelf 'alsof die ons ooit nog herkent'. Het is hilarisch om 2 dagen later te horen 'mister mister, remember me, you owe me a beer". Wij hebben die man met plezier een biertje gegeven.
- het Arabische woord voor studenten is Tulaba (ofzoiets)
- Leraren Engels in India spreken niet goed Engels :-) (da verklaart wel veel)
- Non spicy, blijft spicy voor Ellen
- 99% van de Indiërs die je aanspreken willen iets verkopen (hoera voor de uitzonderingen)
- heel onze was wordt voor ons gedaan voor nog geen 8 euro
- warme douchen zijn een zeldzaamheid