The broken city!
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Steven & Ellen
15 Maart 2012 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Er is weer serieus wat tijd verstreken sinds de vorige blog maar we hebben ons de voorbije weken dan ook vooral met de verkoop van de auto bezig gehouden. Sites zoeken om een advertentie op te zetten, op lokale markten staan, telefoontjes en mails beantwoorden (en er voor zorgen dat we niet in één of andere truc trapten). Daar tussendoor hebben we enkele wandelingen gedaan en Christchurch zelf en de buurten er rond verkend.
De laatste 3 dagen hebben we met onze auto op de backpackerscarmarket gestaan. Een zalig initiatief van een Nieuw-Zeelander: hij stelt een plaats in zijn (zeer bekende) winkel (eerder een grote garage) aan jou ter beschikking tegen betaling en in ruil helpt hij bij de verkoop, lokt klanten,… Het leuke was dat we daar met een hele boel andere backpackers stonden en dus altijd leuk gezelschap hadden. We zaten meestal met zijn allen in het zonnetje te babbelen en te wachten tot er klanten kwamen. Dit gebeurde helaas niet zo heel veel, het wordt hier herfst en er zijn veel meer verkopers dan kopers. Maar zo werden onze laatste dagen als autoverkoper toch nog een leuke ervaring. Wij hadden het geluk dat een koppel onze auto wel een koopje vond en hebben hem dus verkocht op de laatste dag dat we daar stonden :-D
Omdat dit kleine tekstje zo ongeveer wel weergeeft wat we de voorbije 2 weken gedaan hebben (en het niet echt de moeite is om te posten), hebben we besloten om jullie iets meer te vertellen over Christchurch of de gebroken stad, zoals ze wel eens genoemd wordt. Ik heb jullie vorige keer al verteld over de verschrikkelijke beelden die je hier te zien krijgt: gebroken huizen, kerken die afgesloten zijn, buurten die verlaten zijn,… Je ziet hier verschrikkelijk veel tekens van de aardbevingen. Wat we deze week te weten zijn gekomen is dat de verhalen die er bij horen nog veel erger zijn!
Het minst erge van alle verhalen is dat de kathedraal in het centrum van Christchurch afgebroken zal worden. Vorig weekend kon iedereen ‘afscheid’ gaan nemen en mocht je voor het eerst een deel van het centrum zien. Jammer genoeg wisten we dit niet dus dat hebben we niet kunnen zien maar een vriend vertelde dat het heel raar was om daar te lopen. Het gras staat overal heel hoog, de huizen zijn verlaten,…
Veel erger is dat er heel veel mensen zijn die sinds de aardbeving in februari nog niet terug zijn mogen gaan naar hun huis. Zelfs niet om spullen op te halen. Om duidelijk te maken wat dit betekent: die mensen zijn hun huizen uitgelopen op de moment van de aardbeving, zijn geëvacueerd en al wat ze op dat moment bij zich hadden, is al wat zij hebben. Ze zijn zelfs niet terug mogen gaan voor kleren of foto’s of eender wat. Die mensen bezitten op dit moment letterlijk alleen de kleren die ze aanhadden. Wat het allemaal nog erger maakt is dat er momenteel heel veel mensen voorbij de hekken sluipen en de leegstaande huizen gaan leegroven. Dus de kans is heel groot dat de mensen die tot nu toe nog niet in hun huis mochten, terug zullen gaan naar een leeg huis! Nieuw-Zeeland laat versterking overkomen van overal maar ze slagen er niet in om de huizen te beveiligen.
Een ander verhaal is dat er nog steeds honderden mensen vermist zijn. Het scenario dat wij als verklaring kregen: bij een aardbeving gaat de aarde open en trilt stilletjes terug dicht. M.a.w. er zijn honderden mensen verdwenen in de aarde. Ik moest toch even slikken toen ik dit hoorde :-s
Een iets persoonlijker verhaal: er stonden 2 Israëliërs bij ons op de backpackersmarket. Nu blijkt dat deze jongens hier meer als een jaar geleden aangekomen zijn en dat ze eerst met 3 waren. Blijkbaar waren zij in Christchurch op de moment dat de zware aardbeving plaatsvond en zijn er maar 2 van de 3 uit de auto kunnen ontsnappen voor deze verpletterd werd. Deze jongens hadden het heel zwaar om terug in Christchurch te zijn, de plaats waar hun avontuur moest beginnen maar waar ze uiteindelijk een vriend hebben verloren.
En zo zijn er nog honderden verhalen over mensen die al hun geld in een zaak steken en dan alles verliezen, mooie, grote, nieuwe gebouwen die afgebroken moeten worden, bloeiende zaken die nu failliet zijn omdat ze in een vernielde buurt stonden, bijna elke kerk in deze stad is beschadigd, …
Toch zie je dat de Nieuw-Zeelanders hier heel inventief zijn! Er is bijvoorbeeld een nieuwe winkelwijk opgebouwd die bestaat uit felgekleurde containers. Heel cool om te zien! En de mensen die vroeger een winkeltje hadden in het art-center houden nu een soort van dagelijkse markt.
Er zijn ook enorm veel jobaanbiedingen op het moment. Mensen komen van overal om te helpen bij het heropbouwen van de stad!
Ik vertel dit zeker niet om jullie depressief te maken want daar zorgt het nieuws in België blijkbaar al voor (vinden we trouwens ook verschrikkelijk) maar eerder om aan te tonen hoe een schitterende stad in enkele minuten kan vernield worden. En wat dit voor gevolgen heeft. Je wordt hier voortdurend aan de aardbeving herinnerd en iedereen spreekt er nog steeds voortdurend over dus dit heeft veel invloed op ons verblijf gehad. Ik had nooit verwacht om nog zo veel te zien van de aardbeving. En er zijn nog steeds naschokken voelbaar. Wij hebben er al 2 meegemaakt sinds we hier zijn. Héél eng! En die zijn zelfs niet te vergelijken met de zwaardere.
Begrijp me niet verkeerd, ondanks deze invloed hebben wij enorm genoten van ons verblijf in deze stad. Er is nog steeds enorm veel te zien en te doen! Er zijn ook veel buurten die niet geraakt zijn en daar (en zelfs in Christchurch zelf) gaat het leven verder.
Morgen gaan we nog één dag genieten van de activiteiten hier (we gaan naar adrenalin forest!!) en dan is het jammer genoeg tijd om naar huis te komen! (we gaan blij zijn om terug thuis te zijn hoor!)
Tot zondag!!
De laatste 3 dagen hebben we met onze auto op de backpackerscarmarket gestaan. Een zalig initiatief van een Nieuw-Zeelander: hij stelt een plaats in zijn (zeer bekende) winkel (eerder een grote garage) aan jou ter beschikking tegen betaling en in ruil helpt hij bij de verkoop, lokt klanten,… Het leuke was dat we daar met een hele boel andere backpackers stonden en dus altijd leuk gezelschap hadden. We zaten meestal met zijn allen in het zonnetje te babbelen en te wachten tot er klanten kwamen. Dit gebeurde helaas niet zo heel veel, het wordt hier herfst en er zijn veel meer verkopers dan kopers. Maar zo werden onze laatste dagen als autoverkoper toch nog een leuke ervaring. Wij hadden het geluk dat een koppel onze auto wel een koopje vond en hebben hem dus verkocht op de laatste dag dat we daar stonden :-D
Omdat dit kleine tekstje zo ongeveer wel weergeeft wat we de voorbije 2 weken gedaan hebben (en het niet echt de moeite is om te posten), hebben we besloten om jullie iets meer te vertellen over Christchurch of de gebroken stad, zoals ze wel eens genoemd wordt. Ik heb jullie vorige keer al verteld over de verschrikkelijke beelden die je hier te zien krijgt: gebroken huizen, kerken die afgesloten zijn, buurten die verlaten zijn,… Je ziet hier verschrikkelijk veel tekens van de aardbevingen. Wat we deze week te weten zijn gekomen is dat de verhalen die er bij horen nog veel erger zijn!
Het minst erge van alle verhalen is dat de kathedraal in het centrum van Christchurch afgebroken zal worden. Vorig weekend kon iedereen ‘afscheid’ gaan nemen en mocht je voor het eerst een deel van het centrum zien. Jammer genoeg wisten we dit niet dus dat hebben we niet kunnen zien maar een vriend vertelde dat het heel raar was om daar te lopen. Het gras staat overal heel hoog, de huizen zijn verlaten,…
Veel erger is dat er heel veel mensen zijn die sinds de aardbeving in februari nog niet terug zijn mogen gaan naar hun huis. Zelfs niet om spullen op te halen. Om duidelijk te maken wat dit betekent: die mensen zijn hun huizen uitgelopen op de moment van de aardbeving, zijn geëvacueerd en al wat ze op dat moment bij zich hadden, is al wat zij hebben. Ze zijn zelfs niet terug mogen gaan voor kleren of foto’s of eender wat. Die mensen bezitten op dit moment letterlijk alleen de kleren die ze aanhadden. Wat het allemaal nog erger maakt is dat er momenteel heel veel mensen voorbij de hekken sluipen en de leegstaande huizen gaan leegroven. Dus de kans is heel groot dat de mensen die tot nu toe nog niet in hun huis mochten, terug zullen gaan naar een leeg huis! Nieuw-Zeeland laat versterking overkomen van overal maar ze slagen er niet in om de huizen te beveiligen.
Een ander verhaal is dat er nog steeds honderden mensen vermist zijn. Het scenario dat wij als verklaring kregen: bij een aardbeving gaat de aarde open en trilt stilletjes terug dicht. M.a.w. er zijn honderden mensen verdwenen in de aarde. Ik moest toch even slikken toen ik dit hoorde :-s
Een iets persoonlijker verhaal: er stonden 2 Israëliërs bij ons op de backpackersmarket. Nu blijkt dat deze jongens hier meer als een jaar geleden aangekomen zijn en dat ze eerst met 3 waren. Blijkbaar waren zij in Christchurch op de moment dat de zware aardbeving plaatsvond en zijn er maar 2 van de 3 uit de auto kunnen ontsnappen voor deze verpletterd werd. Deze jongens hadden het heel zwaar om terug in Christchurch te zijn, de plaats waar hun avontuur moest beginnen maar waar ze uiteindelijk een vriend hebben verloren.
En zo zijn er nog honderden verhalen over mensen die al hun geld in een zaak steken en dan alles verliezen, mooie, grote, nieuwe gebouwen die afgebroken moeten worden, bloeiende zaken die nu failliet zijn omdat ze in een vernielde buurt stonden, bijna elke kerk in deze stad is beschadigd, …
Toch zie je dat de Nieuw-Zeelanders hier heel inventief zijn! Er is bijvoorbeeld een nieuwe winkelwijk opgebouwd die bestaat uit felgekleurde containers. Heel cool om te zien! En de mensen die vroeger een winkeltje hadden in het art-center houden nu een soort van dagelijkse markt.
Er zijn ook enorm veel jobaanbiedingen op het moment. Mensen komen van overal om te helpen bij het heropbouwen van de stad!
Ik vertel dit zeker niet om jullie depressief te maken want daar zorgt het nieuws in België blijkbaar al voor (vinden we trouwens ook verschrikkelijk) maar eerder om aan te tonen hoe een schitterende stad in enkele minuten kan vernield worden. En wat dit voor gevolgen heeft. Je wordt hier voortdurend aan de aardbeving herinnerd en iedereen spreekt er nog steeds voortdurend over dus dit heeft veel invloed op ons verblijf gehad. Ik had nooit verwacht om nog zo veel te zien van de aardbeving. En er zijn nog steeds naschokken voelbaar. Wij hebben er al 2 meegemaakt sinds we hier zijn. Héél eng! En die zijn zelfs niet te vergelijken met de zwaardere.
Begrijp me niet verkeerd, ondanks deze invloed hebben wij enorm genoten van ons verblijf in deze stad. Er is nog steeds enorm veel te zien en te doen! Er zijn ook veel buurten die niet geraakt zijn en daar (en zelfs in Christchurch zelf) gaat het leven verder.
Morgen gaan we nog één dag genieten van de activiteiten hier (we gaan naar adrenalin forest!!) en dan is het jammer genoeg tijd om naar huis te komen! (we gaan blij zijn om terug thuis te zijn hoor!)
Tot zondag!!
-
15 Maart 2012 - 08:29
Nonkel Luc:
Een veilige reis huiswaarts! XXX -
15 Maart 2012 - 09:25
Roos:
Wij hopen ook om jullie zondag, veilig en wel, in onze armen te kunnen sluiten.
Heel veel liefs en dikke knuf. XXX -
15 Maart 2012 - 09:38
T.josephine:
Auto verkocht,dus niets houdt jullie nog tegen. 't Zal goed zijn dat jullie thuis zijn. Tot gauw. xxxxx -
15 Maart 2012 - 11:41
Papa:
hey globetrotters,
niet echt één van jullie vrolijkste verslagen, maar dit hoort natuurlijk ook bij jullie reisverhaal. geniet nog van deze laatste dagen. We zullen blij zijn dat het zondag is en we jullie weer terug zien. We hebben jullie toch wel een heel klein beetje gemist. Tot zondag xxx -
15 Maart 2012 - 17:39
Lynn:
Eindelijk de auto verkocht! Geniet nog van de laatste dagen!x -
15 Maart 2012 - 18:20
Tamara:
Geniet nog van jullie laatste dagen daar!
Een goede en veilige reis terug naar huis! Tot binnenkort!xxx -
15 Maart 2012 - 22:21
Tante Fin:
Ik heb genoten van jullie verslagen.
En nu ...inpakken en vlug naar huis komen. Ik wens jullie een veilige reis en hopelijk zien we mekaar wel eens bij één of ander familiebijeenkomst.Liefs van mij en ik zend jullie een goeie engelbewaarder om veilig thuis te komen.
Een stevige welkomknuffel. -
16 Maart 2012 - 08:16
T.Vivi.:
Een goede reis, terug naar huis,tot met paasen.xxxx -
16 Maart 2012 - 11:59
Tante Linda:
Een behouden terugreis Ellentje en Steven en tot binnen een paar dagen!!! XXX P.S.(en Tom heeft een verrassing voor je Ellen :) <3)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
